А ўсё дзякуючы святу, што для вяскоўцаў падрыхтавалі работнікі і ўдзельнікі мастацкай самадзейнасці Пацавіцкага Дома культуры. У мінулую нядзелю ля магазіна, ці, як жартуюць самі жыхары “на граніцы” вёсак Самуйлавічы Горныя і Самуйлавічы Дольныя, ладзілася свята вёскі. Тут гучалі песні, была расказана гісторыя вёскі і яе жыхароў. Асабліва кранулі ўспаміны пра 12 мірных вяскоўцаў, што былі расстраляны фашыстамі ў 1943 годзе.
— Цёпла сустракалі жыхары Самуйлавіч нашых пастаянных удзельнікаў самадзейнасці Ірыну Самсонаўну Базыльчык, Наталлю Іванаўну Сарока, Таццяну Вячаславаўну Цярэшка, Аксану Вячаславаўну Валчкевіч, сёстраў Галіну Віктараўну і Раісу Віктараўну Ільіных, — расказвае дырэктар Пацавіцкага Дома культуры Лідзія Фёдараўна Садоўская. – А калі зайгралі “полечку”, дык не толькі моладзь, але і бабулькі танцаваць пайшлі.
Дарэчы, як паведаміў старшыня Пацавіцкага сельсавета Валянцін Альбінавіч Кавалевіч, на цяперашні час у Самуйлавічах Горных налічваецца 47 жыхароў, у Дольных – 70. Большасць з іх – пенсіянеры, пажылыя людзі, якім прыемна было сабрацца разам, успомніць маладосць, пагутарыць. Менавіта з такімі словамі ўдзячнасці і падзякі яны развітваліся з артыстамі.
Н. ШЭЎЧЫК
З гісторыіУ мінулым Самуйлавічы Горныя і Дольныя складалі адно сяло Самуйлавічы, якое з’яўлялася ўласнасцю памешчыкаў Аскіркаў. У канцы XVIII-пачатку XIX ст. вёска раздзялілася на дзве. Існуе думка, што шэраг двароў з жыхарамі былі прададзены іншаму ўладальніку.
Перепечатка материалов допускается с письменного разрешения «учреждение «Редакция газеты «Зара над Нёманам».
Назад