У мітынгу-рэквіеме прынялі ўдзел старшыня і члены райвыканкама, працоўныя калектывы, прадстаўнікі грамадскіх арганізацый, моладзь, ваеннаабавязаныя, што прызваны на ваенныя зборы.
Штогод 13 ліпеня да мемарыяльнага комплексу савецкім воінам, партызанам і ахвярам фашызму ля вёскі Шымкі збіраюцца жыхары Мастоўскага раёна. Радасная і светлая падзея – Дзень вызвалення раёна ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў – азмрочана тысячамі ахвяр нашых землякоў і воінаў Чырвонай арміі, што загінулі ў полымі самай жорсткай і кровапралітнай вайны за свабоду і незалежнасць Мастоўскага краю. Іх імёны выбіты на плітах мемарыяла, захоўваюцца ў сэрцах родных і блізкіх, назаўсёды – у памяці ўдзячных нашчадкаў.
– Збіраючыся тут, на гэтым свяшчэнным для мастаўчан месцы, мы ўспамінаем тых, чый лёс апаліла вайна, аддаём даніну памяці ўсім, хто здабыў Вялікую Перамогу, хто безыменным спіць у брацкіх магілах, хто без вестак прапаў у барацьбе з карычневай чумой, – падкрэсліў старшыня Мастоўскага райвыканкама Андрэй Санько, звяртаючыся да землякоў. – За гады акупацыі фашысты замучылі і расстралялі 2680 нашых землякоў, 958 мастаўчан не вярнуліся з фронту, 114 загінулі ў партызанскіх атрадах, 758 ураджэнцаў раёна былі вывезены на прымусовыя работы ў Германію.
Падчас вайны на тэрыторыі нашага раёна, як і па ўсёй Беларусі, фашысты ўстанавілі новы “парадак” – рэжым тэрору, насілля і рабства. У 1942 годзе за сувязь з партызанамі эсэсаўцы ўчынілі жорсткую расправу над 85 жыхарамі вёскі Шчара. Восемдзесят пяць ні ў чым не павінных старых і дзяцей (некаторыя з іх былі закапаны ў магілу жывымі) сталі ахвярамі нямецкіх салдат. І такіх фактаў бесчалавечнасці фашызму, генацыду нашага народа можна прыводзіць шмат.
Тыя страшныя падзеі зайсёды будуць нагадваць нам аб тым, да якіх жахлівых бедаў прыводзяць ідэі нацызму, нецярпімасці і імкнення навязаць сваю волю сілай палітычнага і экамічнага ціску.
– Наш свяшчэнны абавязак – захаваць памяць аб гераічных і трагічных падзеях Вялікай Айчыннай вайны, – ад імя моладзі раёна выказала пазіцыю першы сакратар Мастоўскага райкама БРСМ Вольга Юрэвіч. – Памяць і праз гады аб’ядноўвае пакаленні, робіць нас непераможнымі перад тварам выпрабаванняў. Мы нізка кланяемся ветэранам вайны за сённяшні мірны дзень. Для нас яны заўсёды будуць прыкладам мужнасці, адвагі, любві і адданасці свайму народу і Айчыне.
Гучыць метраном. Рэхам у верхавінах дрэў і над воднай гладдзю Шчары раздаецца яго гук, што адлічвае хвіліну маўчання. Да падножжа мемарыяла кладуцца кветкі…
Сённяшнія думкі і пачуцці жыхароў Мастоўшчыны можна апісаць трыма словамі: гонар, павага, будучае. Гонар за нашу вялікую гісторыю, за слаўную дату вызвалення ад фашысцкай навалы. Павага да людзей, якія заваявалі для нас Перамогу і паднялі, адбудавалі дзяржаву. А будучае мы створым самі. Дастойнае будучае нашага Мастоўскага краю, дзе жывуць, працуюць, гадуюць дзяцей працалюбівыя, гасцінныя, мірныя людзі. Разам, як адна сям’я.
Наталля ШЭЎЧЫК
Фота аўтара
Перепечатка материалов допускается с письменного разрешения «учреждение «Редакция газеты «Зара над Нёманам».
Назад